Ook ik heb heel wat herinneringen aan de familie Grootens. Als één van de oudste en in Breda woonachtig, kwam ik heel veel in contact met de zussen en broers van mijn moeder. Dit kwam vooral doordat opa en oma Grootens ook in Breda woonden. Als één van de kinderen bij 'pa en moe' waren, kwamen ze altijd nog even langs bij 'ons Zus'. Of 'ons Zus' ging naar de Belcrum, en vaak ging ik dan mee, zeker in de vakantietijd.

Als kind zijnde vond ik het geweldig dat ik 'overal' in Nederland familie had wonen, en zelfs in de grote steden. Dat was heel wat als je daar naar toe ging. 's-Zomers in augustus gingen wij (mama, Ad, Ton en ik) logeren in Voorburg, bij tante Hetty en Oom Herman. We gingen 's-zaterdags 's-middags met de trein. papa kwam 's-zondags, want die moest nog werken. We hebben het daar altijd heel fijn gehad. Bij de broodmaaltijden kregen we vaak tomaten, wij waren gewend er suiker op te doen. Maar daar in Voorburg strooiden ze er peper en zout op. Bah, wat was dat vies, nu eet ik ze niet anders.

Ook hebben we daar eens fietsjes gehuurd en af en toe mochten we in het sportfondsenbad gaan zwemmen. Dat was heel uitzonderlijk, want zwemmen moesten we maar in de zee doen. We hadden het daar altijd heel erg naar onze zin. We sliepen goed!, aten lekker en bij slecht weer speelden we Monopolie.

Bij opa en oma in Breda

Als wij bij opa en oma op visite waren was dat altijd heel erg leuk. In de tuin op de kloppaal hangen en in het schuurtje van opa neuzen. Ook wilde ik altijd op de slaapkamer van tante Sjaan, maar die deur was altijd op slot. Ik zeurde tot vervelends toe, en heel af en toe mocht ik dan binnenkomen. Ik herinner me een kast, nu weet ik dat het een 'meidenkast' was. Maar die deed ze echt niet open hoor. Ook kwam tante Jeanne één keer per week 's-avonds bij ons thuis strijken. Toen ik wat ouder was streek zij en ik vouwde het op. Maar soms had ze helemaal geen zin en dan kwam ze gewoon niet. Als het kermis was in Breda kwam ze even langs en zei ze: 'Zus , ik kom vanavond niet want het is kermis.' Of ze er überhaupt naar toe ging was een vraagteken.

Later toen opa helemaal alleen was heeft hij mama en oom Frans de stuipen op het lijf gejaagd. Mijn moeder ging 's-morgens naar de Leeuwerikstraat om de was te halen of te brengen. Om 9.00 uur waren de gordijnen nog dicht en mama belde aan, er werd niet opengedaan. Ze werd heel angstig en heeft toen oom Frans gebeld. Die kwam natuurlijk. Toen hadden de kinderen géén sleutel van het huis om op alle momenten binnen te komen. Want een sleutel kregen ze niet van pa. Toen oom Frans was gekomen waren de gordijnen nog steeds dicht. Nogmaals op het raam geklopt en toen maar langs de poort de achtertuin in.

Toen ze in de achtertuin waren gingen de gordijnen van de slaapkamer ineens open en rekte opa zich uit. Hij zag toen Frans en Zus en zei heel verbouwereerd: 'Wat doen jullie hier zo vroeg?' Waarop oom Frans en mijn moeder zeiden: 'Maar pa toch, wat is er, wij dachten ....'. 'Er is helemaal niets, mag ik alstublieft ook  eens een keertje uitslapen.

AGNES TOUW-MICHIELSEN

Overal in Nederland familie

Agnes (Zus) en Agnes Michielsen

Ad Michielsen op het Scheveningse strand

Tante 'Zus', Agnes, Ad en Ton Michielsen