Jeugdherinneningen aan de vele logeerpartijen heb ik in overvloed. Hele families, soms zelfs met aanhang kwamen bij ons logeren in Voorburg. Wij moesten dan kop / staart slapen. Dat moet de nodige moeite hebben gekost voordat wij stil waren al werden wij overdag uitgeput op het strand. Wij gingen daarentegen regelmatig richting Brabant met dezelfde rituelen. Veel lol en plezier hebben wij gehad.

Een gebeurtenis die toch ook wel veel indruk op mij heeft gemaakt speelde zich jaren later af. Enkele maanden na het overlijden van Ellie Jansen werd ik benaderd door Ton Hafkenscheid. Ik had Ton enkele malen ontmoet bij opa Grootens maar ik kende hem eigenlijk niet. Ton wilde met Tony (Marc verbleef bij een familielid) een dagje eruit en Scheveningen was daar geschikt voor. Met de trein uit Rotterdam kwamen zij in Voorburg aan. Het werd een gezellige dag met poffertjes enz.  's Avonds na het eten werd Tony in bed gestopt zodat Ton nog even kon blijven. Uiteindelijk beviel het Ton zo goed, dat het hem beter leek zondag de trein te nemen en niet meer met een slapend kind 's nachts over straat. Het werd een geslaagd weekend.

Korte tijd na dit weekend belde Ton op en nodigde mij uit op de Pleinweg . Hij stelde voor dat ik bij hem kwam wonen en dan kon ik voor hem en de kinderen zorgen. Ik zag dat niet direct zitten. De jongens verzorgen was niet zo‘n probleem, maar intrekken bij Ton en mijn twintiger jaren daar slijten leek mij niet ideaal. Ton deed er alles aan om mij toch zover te krijgen. Ik herinner mij nog dat hij ook het parket van de Pleinweg in de strijd gooide, dat was toch veel mooier dan wat er bij ons lag in ons huis op de Wateringelaan.
En samenwonen met hem daar had hij ook wel een oplossing voor.

Maar daar ging het nou net om. Ton heeft nog vele malen gebeld maar ik was niet te vermurwen. Jaren later kwam ik bij toeval een fotoreportage van Tony tegen in de Panorama met o.a. een foto van Ton in zijn huis nog steeds op de Pleinweg, er was geloof ik nog niets veranderd. Ik heb in die zelfde tijd Piet beter leren kennen en heb achteraf geen spijt van mijn keuze.

Achteraf geen spijt

RYAN MIERAS-GROOTENS

In de auto van oom Dries

Ryan Mieras-Grootens

MENU